Scior e Spietad (Lissander Brasca)

Da poc a sont rivad jo in paes,

e jelosie verte e odor bon de cafè,

al bar, ind el barber, ind le giexe

le jent le parla ormai domà de mé.

e no al te cerca, e al passa ind la via.

Ines afacess, varda qi g’è tornad

Ines pentissess, varda ‘sa t’heet lassad,

pensig e spera de tornar torna mia...

Inaspeitad mé a son retornad,

te pregi insogness de tornar torna mia...

cont el sol in front camini ind la via,

I pronta el mè retorn al local,

ogni sguard ogni mè jest al cercarà

al sarà consci del segnifegad qe adess al g’ha.

e el mè jest al sarà mai indescret o volgar,

Ines afacess, vegn jo, voeli parlar-t

dir-t qi ta seet, finalment incœ !

té ta seet la tipega morosa del carabiner,

tò, te l’hoo diit insì adess ge pensi plu...

Scior e spietad mé a son retornad,

cont el sol in front camini ind la via,

te pregi insogness de tornar torna mia.

Share this page