Nardo (Selvaggi Band)
Una
volta assee volta g’era un tal Leonardo,
duu cervei a’l post de vun
come a’l mond i’ g’hiva nissun,
l’era anc’pò
un inventor, a Milan un grand onor,
dei conts Moro e Galeaz quase quase ‘mè
el Signor
e l’era un poo un cadenaç !
Capita-l miga in riva a’l Mella ? Varda un poo al sarà miga vera ?
Al g’ha trovad una pœtella anc’mò plu bella de una stella.
Al vuliva far-g el ritrat el plu bell mai piturad,
però Nardo balossell al cercava anc’mò un tassell,
varda
té qe gainell !
In vall Trompia i fava el ferr plu gaiard e plu lejer,
al vuliva capir a qe mœd i combinavess l’aiva e el fœg,
a Tavernole g’era un forn come gnanc vun per tœt intorn,
al vuliva metir-g el nas: caro Nardo se te piax …
... un’œgiada e contentar-s !
E allora qe g’ha-l fait ? Man e coo ind el ritrad
de la fiœla del grand frer plu delicada del penser.
Nardo al torna a Milan ma del ferr no ‘l sa qe far,
el cœr content e sodisfait del plu bell ritrat mai fait !
…el so nom l’è la Joconda
fiorid del Mella su la sponda !
…el so nom l’è la Joconda fiorid
del Mella su la sponda !
…el so nom l’è la Joconda fiorid del
Mella su la sponda !
…el so nom l’è la Joconda fiorid del Mella
su la sponda !